Jean-Pierre Laurant ve Thierry Zarcone, Geyik Bir Hristiyan ve Müslüman Simgesi
DOI:
https://doi.org/10.59402/EE005202414Anahtar Kelimeler:
Geyik, Simge, Sufi.Öz
Laurant ve Zarcone’un bu kitapları 2017 yılında yayınlanmış, 2020 yılında da Goncagül Artam tarafından Türkçe'ye çevrilmiştir. Kitap geyik imgesinin tarih boyunca farklı kültür ve dinlerde neyi temsil ettiğini anlatmıştır. Geyiğin insanın anlam dünyasında farklı bir yere sahip olduğunu kutsal metinler, destanlar ve efsanelerdeki bu anlam dünyasındaki farklılığının gözler önüne serildiğini kitap detaylı bir şekilde okuyucuya sunmuştur. Böylelikle geyiğin evrenselliğine yapılan vurgu ön plana çıkmış ve kitap pek çok kaynakla desteklenmiştir. Batı dünyasından Orta Asya ve Uzak Doğu'ya doğru uzanan geyiğinin güzergâhı, geyiğe eşsiz bir tanım katmıştır. Geyik tasvirinin resim ve heykel sanatına olan etkisi, ilk çağ duvar resimlerinden günümüze kadar görülmeye devam etmiştir. Kitabın amacında geyiğin ne olduğunu değil, kültürel bir sentezin çıkardığı etkileri ortaya koymaya çalışmak vardır.
Anahtar Kelimeler: Geyik, Simge, Sufi.
İndirmeler
Referanslar
Adiloğlu, A. (2007). Biynöger ve Kococaş Destanları arasında benzerlikler. Turkish Studies, 2-4, 51-83. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.160
Arslan, N. G. (2013). Efsaneden günümüz edebiyatına geyikler ve lanetleri. İçinde E. Gürsoy Naskali & E. Demir (Eds.), Geyik Kitabı (ss. 189-208). Kitabevi Yayınları.
Ateş, M. (1996). Mitolojiler, semboller ve halılar (koç boynuzu-elibelinde). Symbol Yayıncılık.
Avcı, A. H. (2015.) Abdalan-ı Rum ve Geyikli Baba. La Kitab.
Blondeau, A.-M., & Karmay, S. G. (1988). Le Cerf à la vaste ramure: En guise d'introduction. In A.-M. Blondeau & K. Schipper (Eds.), Essais sur le rituel, Bibliothèque de l'École des Hautes Etudes - section des sciences religieuses (pp. 119-146). Peeters.
Brunel, R. (2011). Le Monachisme errant dans l'islam, Sidi Heddi et les Heddawa. Maisonneuve et Larose.
Büyükokutan, A. (2008). Avcılıkla ilgili inanışlar. İçinde E. Gürsoy & H. Oytun Haltun (Eds.), Av ve Avcılık Kitabı (ss. 455-477). Kitabevi Yayınları.
Certeux, A., & Cornoy, E. H. (1884). L’Algêrite traditionnelle. I. Maisonneuve et Leclerc.
Concordance Biblique. (1998). TOB, Cerf.
Cunbur, M. (1982). Folklorumuzda "geyik" motifi üzerine. II. Milletlerarası Türk Folklor Kongresi Bildirileri, II, 71-94.
Çağatay, S. (1953). Karaçay halk edebiyatında Avcı Bineger. İçinde Fuad Köprülü Armağanı (ss. 93-112). Ankara Üniversite Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları.
Çağatay, S. (1956). Türk halk edebiyatında geyiğe dair bazı motifler. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı, 153-177.
Çevirme, H. (1999). Alageyik efsanesi üzerine bir inceleme. Ankara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (13), 251-254.
Demir, E. (2013). Türkülerde geyik. İçinde E. Gürsoy Naskali & E. Demir (Eds.), Geyik Kitabı (ss. 141-175). Kitabevi Yayınları.
Demirci, Y. Z. (1934). Yürükler ve köylülerde hikâyeler. Güneş Mat.
DeWeese, D. (2014). Shamanization in Central Asia. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 57(3), 326-363. https://doi.org/10.1163/15685209-12341351
Hasluck, F. W. (1973). Christianity and Islam under the Sultans. Octagon Books.
Kumartaşlıoğlu, S. (2015). Geyik boynuzlarının yatırlarda şifa için kullanımı. Milli Folklor, 137-148.
Laurant, J.-P., & Zarcone, T. (2020). Geyik bir Hristiyan ve Müslüman simgesi (G. Artam, Çev.). Kırmızı Kedi Yayınevi.
Vilayet-name, Manakıb-ı Hünkar Hacı Bektaş-ı Veli. (1958). (A. Gölpınarlı, Haz.). İnkılap Kitabevi.
Yeşildal, Ü. Y. (2007). Anadolu folklorunda geyik (Tez No: 217162) [Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.
Zarcone, T. (1995). Le Culte de Baha' al-Din Naqshband à Bukhara (Uzbekistan). Journal of Turkish Studies, 19, 231-244.
Zarcone, T. (1999). Quand le saint légitime le politique: Le mausolée de Afâq Khvâja à Kashgar. Central Asian Survey, 18(2), 225-241. https://doi.org/10.1080/02634939995696
Zarcone, T. (2002). Le Culte des saints au Xinjiang de 1949 à nos jours. Journal of the History of Sufism, (3), 133-172.
Zarcone, T. (2014). Bektashiyya. Encyclopedia of Islam, (3). 21-30.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Sedef Özcan
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Bu dergide yayınlanan makalelerin telif hakkı yazarına aittir. Yazarlar böylelikle makaleyi çoğaltma, temsil, basım, yayın, dağıtım ve internet yoluyla iletim de dahil olmak üzere her türlü umuma iletim haklarını kullanma hakkı kendisindedir. Makalenin herhangi bir bölümünün başka bir yayında kullanılmasına Edeb Erkan (EE) dergisinin yayıncı kuruluş olarak belirtilmesi ve dergiye atıfta bulunulması şartıyla izin verilir. Atıf yapılırken dergi adı, makale adı, yazar(lar)ın adı soyadı, sayı no ve yayın yılı verilmelidir.
Dergide yayınlanan yazılardaki görüşlerin sorumluluğu yazarlarına aittir.
Bu dergide yayınlanan makaleler Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır. Bu lisans, açık erişimli bir makalenin ticari olmayan bir şekilde tekrar kullanılmasına, yazar doğru atfedildiği sürece izin verir.
Nasıl Atıf Yapılır
