Alevism and Music from the Oral Culture to Written Culture (In Tunceli Sample)
Sözlü Kültürden Yazılı Kültüre Alevilik ve Müzik (Tunceli Örneği)
DOI:
https://doi.org/10.59402/EE004202307Keywords:
Alevism, Music, Oral Culture, Written Culture, Tunceli.Abstract
The study was designed as qualitative research. In this context, 6 people in Tunceli, aged between 30 and 90, who identify with Alevi identity and who have a direct relationship with music as performers within the framework of Alevi practices or outside this framework, formed the participants of the study. The main criterion in determining the participants was how they acquired their knowledge of Alevism. In this regard, 3 individuals between the ages of 70 and 90 whose knowledge of Alevism was passed on within the family through rituals and 3 others between the ages of 30 and 40 who acquired their knowledge of Alevism mainly through written, visual, and auditory sources were interviewed. This results in a holistic approach to Alevism based on stereotypical beliefs in the understanding of Alevism of the participants, who acquired their knowledge of Alevism mainly through oral tradition. At this point, music is central to this holistic understanding of Alevism in terms of the relationship between musical structure, symbols, and meaning, and it plays a central role in preserving this structure and passing it on to the next generation. It was found that there are differences in the understanding of Alevism between the participants who acquired Alevism through oral culture and written culture. It was found that Alevism is more of an identity than a belief for those who learned Alevism in ways other than through oral transmission. At this point, music comes to the fore as a means of expression through its aesthetic dimension rather than the holistic meaning indicated by the "music-symbolmeaning" relationship in which the consciousness of being Alevi is reinforced.
Keywords: Alevism, Music, Oral Culture, Written Culture, Tunceli.
Downloads
References
Aslanoğlu, İ. (1992). Şah İsmail Hatayi ve Anadolu Hatayileri. Der Yayınları.
Aslanoğlu, İ. (1997). Pir Sultan Abdallar. 2. Basım. Can Yayınları.
Assman, J. (2015). Kültürel Bellek (Çev. Ayşe Tekin). Ayrıntı Yayınları.
Bilgin, N. (1995). Kolektif Kimlik, Sistem Yayıncılık.
Bulut, F. (1998). Ali’siz Alevilik, İslam’da Özgürlük Arayışı. Berfin Yayınları.
Cevizci, A. (2002), “Metin” Paradigma Felsefe Sözlüğü, 5. Baskı, Engin Yayıncılık, s. 710.
Çamuroğlu, R. (2010). Dönüyordu, Bektaşilikte Zaman Kavrayışı. Kapı Yayınları.
Çamuroğlu, R. (2003). “Türkiye’de Alevi Uyanışı”, Alevi Kimliği. (Ed. T. Olsson, & E. Özdalga, & C. Raudvere), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, ss. 96-104.
Erdoğan A., Levendoğlu N. O. & Güray, C. (2020). “Alevilik - Müzik İlişkisine Yönelik Fenomonolojik Bir Yaklaşım (Tunceli Örneği)”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaşi Veli Araştırma Dergisi, 96, ss. 81-115. https://doi.org/10.34189/hbv.96.004
Erol, A. (2009). Müzik Üzerine Düşünmek, Bağlam Yayınları.
Ertan, M. (2017). Aleviliğin Politikleşme Süreci (Kimlik Siyasetinin Kısıtlılıkları ve İmkânları). İletişim Yayınları.
Goody, J. & Watt, I. (1968) “The Consequenses of Literacy”, Literacy Traditional Societes, Ed. Jack Goody, Cambridge University Press, pp. 27-84.
Güray, C. (2011). Bin Yılın Mirası (Makamı Var Eden Döngü: Edvar Geleneği). Pan Yayıncılık.
Güray, C., Arıcı, E.T. & Karadeniz, İ. (2021). “Gelenek Alanını ‘Kelâm ve Makam’ Üzerinden Anlamak”, Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Geleneksel Türk Müzikleri Çevrimiçi Müzikte Değişim Sempozyumu, ss. 1-15.
Güray, C. (2018). “Devirsel İbadet Modelleri Olarak Semah-Semâ, Uygulamalarının Tarihsel Kökenleri”. Türk Kültürü Hacı Bektaşi Veli Araştırma Dergisi, 87, ss. 23-48. https://doi.org/10.31624/tkhbvd.2018.11
Köse, T. (2015). “Etno-Dinsel Kimliklerin Psiko-Kültürel Dinamikleri: Türkiye’de Alevi Kimliği Uyanışının Duygusal Boyutları”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 74, 171-197. https://doi.org/10.12973/hbvd.74.158
Olsson, T. (2003). “Ali Odaklı Mezheplerde Yazıya Geçirme”, Alevi Kimliği. (Ed. T.Olsson, E. Özdalga, C. Raudvere), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 260-274.
Ong, W. J. (2013). Sözlü ve Yazılı Kültür (Çev. Sema Postacıoğlu Banon). İstanbul: Metis Yayınları.
Şimşek, E. (2023). “Alevi/Halk Müziğinin İhyası Sürecinde Otantisite İnşası ve Bağlama İcrasında Özcü-Yenilikçi Eğilimler”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 107, 75-110.
Taşğın, A. (2003). “Ayetten Nefese: Alevi-Bektaşi Edebiyatında Dönüşüm”, Alevi-Bektaşi Edebiyatı Sempozyumu (7 Eylül 2002 Ankara), Yol Dergisi Sayı 18 (Temmuz-Ağustos), 2003, ss. 28-43.
Subaşı, N. (2010). Alevi Modernleşmesi: Sırrı Fâş Eylemek. (3. Baskı). Timaş Yayınları.
Yeler, A. (2012). Türkiye’de Aleviliğin Kurumsallaşma Süreci (Problemler ve Çözüm Önerileri). T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı Din Sosyolojisi Bilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Aziz Erdoğan
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The copyright of the articles published in Edeb Erkan holds to the author. The authors thus reserve the right to use all kinds of public transmission rights, including reproduction, representation, printing, publication, distribution and transmission via the Internet. Edeb Erkan should be listed as the publishing institution and provided that Edeb Erkan (EE) is referred in the publication. When cited, the name of the journal, the name of the article, the author(s) name, surname, number and publication year should be given.
Authors hold responsibility for their own opinions.
All articles published in this journal are licensed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. The license permits non-commercial re-use of an open access article, as long as the author is properly attributed.
How to Cite
